Favolas – poesie umoristiche in sardo-campidanese di Bernardo Solinas. “Su molenti e su meri”
Un’ orta unu molenti chi si crediat sapienti ca fiat becciu perdali, a forz’ ’e tanti studiu ìat segau su murrali, e lestu che unu gattu, disigios’ ‘e fai festa, fiat andau a giogai in mes’ ‘e una foresta.
Po cumbinazioni, una peddi de lioni iat bistu fuliada.
Cun grandu cuntentesa prima dd’iat cuntemplada, a pustis arrìendi, ca fiat messu birbanti, po si si podi fai crei de is bestias su Rei, si dd’ iat posta ananti.
Po nai sa beridadi, pillonis e animalis de dogna calidadi, appena chi ddu biant totus si nci fuiant, e nisciunu castiada it’ origas portàda.
Ma eccu chi unu mengianu su mer’ ‘e su molenti cun d’unu fusti in manu e sighiu de attra genti, fiat benniu finalmenti a passai in cuddu logu aundi fadiat su giogu cuddu pczz’ ‘e minchioni.
Issu puru a prinzipiu dd’ iat pigau po lioni, ma poi subitamenti a is origas e totu (chi portàda scobertas) e a sa box’ ‘e molenti, su burricu iat connotu chi fadiat fui sa genii, e a corpus de mazzucu, in mes’ ‘e sa foresta, iat acabau sa festa